Wat voorafging:
"De mensen konden naar de zon kijken zoals men naar de maan kijkt".(Maria do Carmo) Niemand had 'n oogletsel opgelopen.
"Haar licht werd weerspiegeld op de grond, op de bomen, op de struiken, op de gezichten van de mensen, op hun kleding die in schitterende tinten en kleuren veranderden. Dit gebeurde driemaal na elkaar. Toen kreeg de zon de kleur van vuur. Ze begon te schudden en kwam in zigzag naar beneden. De menigte keek vol angst toe. Dit duurde ongeveer tien minuten. Daarna keerde de zon terug naar haar oorspronkelijke plaats en werd weer rustig en helder schitterend."
"Het wonder van de zon" zoals beschreven door zuster Lucia dos Santos en getuigen , 70.000 aanwezigen
De massa...
Kijk naar de dame helemaal vooraan links,
naar de glimlach op haar gelaat.
Knielend en gelukkig!
Ook in de omtrek van Fatima kon het zonnewonder gezien worden. Een priester vertelt:
"Ik was toen slechts negen jaar oud en ik ging naar de lagere school van mijn dorp. Het was ongeveer middag toen wij verrast werden door het geroep en het geschreeuw van mannen en vrouwen die in de straat voor onze school passeerden. De onderwijzeres, die heel goed en vroom was, maar ook gemakkelijk onder de indruk en heel timide, was de eerste die naar buiten liep; en natuurlijk kon ze niet beletten dat ook alle kinderen dat deden. Op straat weenden en riepen alle mensen terwijl ze naar de zon wezen. Ik keek recht in de zon en het scheen me toe dat zij verbleekt was, zodat de ogen er niet onder leden. Ze leek op een sneeuwbal die rond zijn as draaide. Plots leek de zon zigzaggend naar beneden te komen alsof ze op de aarde ging storten. Vol schrik rende ik naar het midden van de menigte. Iedereen huilde en verwachtte elk ogenblik het einde van de wereld."
Wordt vervolgd:
